การทำวิจัยในคน หมายถึง กระบวนการศึกษาที่เป็นระบบเพื่อให้ได้มาซื่อความรู้ด้านสุขภาพหรือวิทยาศาสตร์การแพทย์ ที่ได้กระทำต่อร่างกายหรือจิตใจของอาสาสมัครในการวิจัย หรือที่ได้กระทำต่อเซลล์ ส่วนประกอบของเซลล์ วัสดุสิ่งส่งตรวจ เนื้อเยื่อ น้ำคัดหลั่ง สารพันธุกรรม เวชระเบียนหรือข้อมูลด้านสุขภาพของอาสาสมัครในการวิจัย และให้หมายความรวมถึงการศึกษาวิจัยทางสังคมศาสตร์ พฤติกรรมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ (คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ : 2555)
โดยผู้วิจัยต้องคำนึงถึงสิทธิ ศักดิ์ศรีและความปลอดภัยของอาสาสมัครในโครงการวิจัย ว่าเมื่ออาสาสมัครเข้าร่วมโครงการวิจัยแล้วจะได้รับการปกป้อง คุ้มครอง หรือการได้รับค่าตอบแทน ค่าชดเชย ที่อาจจะเกิดขึ้นกับอาสาสมัครได้ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ตระหนักถึงความสำคัญในเรื่องดังกล่าว จึงแต่งตั้งคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ขึ้น ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550 เพื่อทำหน้าที่ในการพิจารณาข้อเสนอการวิจัยที่เกี่ยวข้องว่า ผู้วิจัยได้วางแผนการดำเนินงานอย่างรอบคอบและปกป้อง คุ้มครองอาสาสมัครในโครงการวิจัย ตามมาตรฐานที่เกี่ยวข้อง